Jak 150 lat temù nazôd pisôł naj Florión Cenôwa, nen, chtëren chce òstac bëlnym Kaszëbą, mùszi wëbrac sã do leżącégò nad Môłim Mòrzã, Pùcka, bë zdac pasowné egzaminë. Nôprzód dostôwô nôlepszégò z nôlepszich szkólnégò, chtëren gò bez dwa ksãżëce a dwie niedzele do egzaminu rëchtëje.
Egzamin sklôdô w pùcczi radnicë, przed ùczałima radnélcama. Nôprzód na zalã wchôdają miesczi służcë, chtërny na łôwë wëléwają pùcczé piwò, a na stołë stôwiają stolëmné sklónczi. Pòtemù za régą wchôdają, w stôrodôwné ruchna òblokłi, bùszni radnélcowie. Sôdają na łôwã, bierzą sklónczi w rãkã a wznôszają toast za pòmëszlnosc egzaminu. Tej bierzą drëdżi szluk, żebë rozëmné pëtaniô kandidatowi zadawac. Continue reading “Egzamin na bëlnégò Kaszëba”
Jakòs to bãdze
Bùrméster Brzëchôłk – pón a rządca starodôwnégò gardzëkù leżącégò nad Pùcką Plëtą nen cë mô wiele na głowie. Nie jidze tuwò ò włosë, bò nëch do czosaniô mô le piãc, leno ò sprawë do załatwieniô.
Jakno bùrméster mô jich tësącpiãsetstodzewiãset a jesz wicy. Psë smrodzą – gównianô sprawa do załatwieniô. Socjalné mieszkaniô – sprawa do załatwieniô, zó co je wëbùdowac. Głupi radnélcowie – sprawa do załatwieniô, jak ną jejich głëpòtã z mądroscą Brzëchôłka pògòdzëc. Pitowie na rénkù – sprawa do załatwieniô, dze jich schòwac, czedë letnicë przëjadą. Smiecë – sprawa do załatwieniô, jak je sprzątnąc. Dzurë w drogach – sprawa do załatwieniô, jakùż je zasztopac. Continue reading “Jakòs to bãdze”
Nôrówniészi, równiészi a równi
Kandidacë na prezydeńta RP wanożą pò Pòlsce. A za nima nëkają reportérzë rozmajitëch telewizjów z kamérama a mikrofónama. Kandidacë gôdają, rozprôwiają, przemôwiają, plestają, pleszczą, pò chrzebtach wëbòrców klepią, rãce scëskają, pëszno sã ùsmiéchają, cëda òbiecëją – a kamérë no wszëtkò rejestrëją. Continue reading “Nôrówniészi, równiészi a równi”
Krëjamnô dzura
W kartësczim pòwiôce je snôżô, wiôlgô, kaszëbskô wies. Wies zwie sã Sëlëczëno. Kòle ti wsë je wiôldżi las. W lese, jak to w lese wiele drzéwiãtów ë wiele zemi. A w ti zemi wiôlgô dzura. Krëjamnô dzura! Pòjawiła sã òb zymk nie wiedzec czedë ë jak. Pewno wa ò ni czëła, bò slédnym czasã wiele ò tim w gazétach bëło pisóné a w radio i telewizje pòwiôdóné. Continue reading “Krëjamnô dzura”
Sondaże
Terôzka je takô móda, że ò wszëtkò mùszi sã pëtac tak zwóną òpiniã pùblëczną. Mómë doch demòkracjã – głos lëdu je nôwôżniészi! (chòc ë tak rządzący zrobią pò swòjémù).
Anketérzë, jaczi rëchtëją sondażë napôdają lëdzy na szaséch, abò do nich zwònią, zadôwając pëtaniô na wôżné, mni wôżné, a czësto niewôżné témë, ôrtu:
– Jesce Wë za czë procëm? Continue reading “Sondaże”
Kòlekcjô fòtografków Paula
Dôjta lëdze bôczënk! Jesta zewsządka pòdzéróny. Wiôldżi Bracyna pilëje na Waju z satelitów, kamérów w krómach, w roboce, a radarowëch kastków stojącëch kòle szaséch.
Co sztót doznôwôł sã ò tim Pauel, chtërnémù brifka donôszôł rozmajité fòtografczi.
Ną razą zôs dostôł jedną òd szandarów. Biédôk nawetka nie pamiãtôł dze a czedë ti mù jã zrobilë. Pech chcôł, że chwaca jã w swòje paje jegò slëbnô: Continue reading “Kòlekcjô fòtografków Paula”
Joga Patokòwi Trudczi
– Sąsôdkò, czëta të! – zawòła Sztenczënô bez płot do Rucënë machając ji przed knérą gazétą – Tuwò piszą, że ùmarła nôstarszô białka na swiece, Japónka, co mia 115 lat.
– 115 pòwiôdôsz? – Rucënô czëjącë tak co nawetka sã nie zadzëwòwa.
– Në kò prawie. Tu piszą, że ji trochã zabrakło – Sztenczënô wskôza pôlcã na môl w gazéce: – Héwò tu to je. Continue reading “Joga Patokòwi Trudczi”
Sto tësący
Milëczny Bracynowie ë Sostrë, Cotczi a Wùjowie, Kùzynowie i Kùzynczi, Sąsedzë a Sąsôdczi, Drëchòwie i Drëszczi, Białczi ë Chłopi, Knôpi i Dzéwczãta, Kòlédzë a Kòleżanczi, Przëjôcele, Kamrôcë, Òbiwatele, Nôrodze, Domôcy mòji, Tczëwôrtny, Kòchóny Wëbòrcowie! Continue reading “Sto tësący”
Eyjafjallajokull
Nié, nié, nen titël to nie je zmiłka czë fela, ani téż gùtorzenié malińczégò dzecuszka. Eyjafjallajokull to pòzwa negò jislandzczégò, strôszégò smòka, jaczi zbùdzëł sã w slédnym czasu, plëjąc w niebò ògniã a dëmã. Continue reading “Eyjafjallajokull”
Zlot czarowniców na Łësy Górze
Jedny nocë na Łësą Górã zlejcałë sã czarownice z całëch Kaszëb. Bëłë tã cotë ze Strzélna, Wierzchùcëna, Stajszewa, Smólna, Przódkòwa ë Kôrsëna.
Na zôczątkù zlotu kòżdô prezentérowa swòją miotlëcã: jak wiele pôli na sto, jak wchôdô w zôkrãtë, jaczi mô galop do setczi, jak chùtkò w lëfce lejcy, wieleż pôli a jaczé latos są w módze farwë sztila.
Pòtemù czarownicë wëmieniałë sã receptama a zaklãcama. Jedna drëdżi rôd radzëła jak, czim a nôlepi dzeckò zaczarzëc, krowóm mlékò òdebrac, z chłopów wszëtką mòc wëcygnąc, chòrosc zadac, jak lëchim zdrokã do òbarchnieniô doprowadzëc, jaczé zela wëzwëskac.