Białczi, niastë, kòbiétë a niewiastë

Na zôczątk cos do smiéchù:

Zdrój: “Przyjaciel Ludu Kaszubskiego”, nr 10/1938 r. (Jąn Sas = Jón Patock)

Z leżnoscë Swiãta Bialków ùmëslôl jem so napisac co ò bialkach, leno jô, biédny chlop, nie jem w sztãdze bialczi òpisac. Temù zazdrzôl jem do „Słowôrza” ks. Bernata Zëchtë (Ksądz i niewiasta z jednégò casta.), a wëpisôl kąsk przëslowiów, jaczé tikają sã negò pësznégò ôrtu lëdzkòscë. Leno sã bialczi nie òbrôżôjta, kò to je prosto prosté chlopsczé na Waju wezdrzenié  🙂

 Białka (w znaczenim ‘kòbiéta’):
Białka bez chłopa to jak kóń bez ùzdë.
Białka bez wstëdu to jak strawa bez solë.
Trzëmac białkã za słowò, a rëbã za ògón to na jedno wëchôdô.
Kòniowi nie dowiérzôj z tëłu, psu z przódkù, a białce z niżódny stronë.
Białka i diôbeł chôdają jedną i tą samą drogą.

Białka (w znaczenim ‘slëbnô’):
Chłop je tim bùdinkã, a białka tim dachã. Jak bùdink nie je do nicz, to dach zapadnie, a jak dach mô dzurë, to i bùdink sã rozwali.
Białczi, kònia i brzëtwë sã nie pòżiczô.
Kògò białka nie grzeje, tegò pierzna ùgrzôc mùszi.
Dôł Pón Bóg białkã, dô ë łóżkò.
Nipòcô białka, nipòcy sąsôd, a diôbeł trzecy, to jedny matczi dzecë.
W chëczach je bezpiek, jak chłop je głëchi, a białka slepô.
Nic gòrszégò ni ma, jak czej chłop białce w garczi zazérô.

Białogłowa:
Białogłowë bądą nosëłë sowé głowë (tj. mdą miałëkrótkò òbcãté włosë)

Baba (stôrô białka):
Jak babë wezną kògòs na jãzëczi, to gòrzi, jakbë gò gapë wzãłë w robòtã.
Stôré babë do paradë, a młodé do ùcechë.
Dze diôbeł sóm ni mòże, tam òn stôrą babã pòsle.
Pòczim babë w łóżkach leżą, tej to padô, czej òne wstaną, tej mdze pògòda.

Baba (równo jak stôrô białka):
Môsz babò zôpùstë, a të strëchù plińce.
Dze baba rządzy, tam diôbeł błądzy.
Babë ani pùrtk nie òszukô.
Chłop wiedno babie ùlegnie.
Dze sã baba gòrzi, tam diôbeł skôcze na pòdwòrzu.

Bôbka (chëtrô białka):
Chtobë bôbczi nie znôł, to bë jã kùpił.

Kòbiéta:
Z lasa sã kòbiétë nie bierze, do lasa jidze sã pò sziszczi i na grzëbë.

Niasta:
Kòżdô niasta je z tegò samégò casta.

Niewiasta:
Ksądz i niewiasta z jednégò casta.

Żlë kòmù malo, tej bédëjã wlezc do biblioteczi a zazdrzec do „Słowôrza” ks. Zëchtë.  Czej kòmù wizyta w bibliotece nie je pò nosu, tej móże pòsznëkrowac w ksążkach z kaszëbsczima przislowiama, chòcbë tima, co je napisala dr Justina Pòmiérskô, np. Przysłowia Kaszubskie.

Në tej bialczi, bialoglowë, babë, bôbczi, kòbiétë, niastë a niewiastë WSZËTCZÉGÒ WAMA BËLNÉGÒ!

One Reply to “Białczi, niastë, kòbiétë a niewiastë”

  1. W białczin dzéń żëczbë pasowné:
    Niech nama długò a dobrze chłopi żëją, kò co më bë, białczi, bez nich miałë do robòtë? Leno ta wòlnota bë nama òsta…

Comments are closed.

Ne starnë ùżëwôją kùszków (an. cookies). Przezérając je bez zjinaczi ùstôwù przezérnika dôwôsz zgòdã do jich spamiãtëwaniô.