Religijni, òbszczãdni, robòcy, zamkłi w se – taczé cechë charakteru wëmieni kòżden Kaszëba, gôdając ò swòjich domôcëch.
Kùliż w tim prôwdë? Cëż, chcemë sã tim najim cechòm charakteru przëzdrzec.
Religijny – w kòżdą niedzelã a swiãto w kòscele më na klãczkach jesmë, rãce mómë pòbòżno złożoné, głosno piesnie spiéwómë, leno ne naju òczë jakòs w niebò nie chcą wzérac, le sąsadów taksëją a na cëzëch z czekawòscą zdrzą. Pòtemù doma ne òbserwacje mùszimë kòle pôłniô bëlno skòmeńtowac:
– Rucënô w za krótczim klédze przëszła. Nie je ji wstid?! Anka za blëzô kòle negò Tómka sedzała chòc w ławie dosc placu bëło. Sromòta! Karól le złotégò w czipkã wrzucëł. Taczi bògati a taczi knéfkòwati!
Në kò mòże jaż tak knéfkòwati, jak nen Karólk më nie jesmë. Ten bë so za pół dëtka dôł gózdz w slôdk wbic, ale jinszi taczi nie są. Nié, nié. Prôwdac kòżdą złotówkã më dwa razë z kòżdi stronë òbezdrzimë, czej mómë ją wëdac, ale to z naju wrodzony òbszczãdnoscë wëchôdô. Dze nama do Pòznaniaków, Krakòwiaków czë Szkòtów, chtërny za baro robòcy nie są, temù kòżden grosz mòckò scyskają, bò jegò bez no swòje zgniélstwò mało mają.
Zó to më Kaszëbi jesmë baro robòcy – czej sã prawie nie mòdlimë, tej wcyg robimë, nawetka jak spimë to robimë, z wiôldżim, chòc dërchã wòłającym: „jesc, jesc” abò „tatkù, mëmkò dôjce”, zwëskã. Robòta sã nama pôli w rãkach, gwës òd jejich dërchnégò zacéraniô a wòłaniô:
– Wezmë sã a zróbta to!
A to, że më jesmë zamkłi w se, òsoblëwie zamkłi na tëch wszëtczich kùlturtrégrów a manteltrégrów, to doch ni ma dzëwù. Kòżden mądri człowiek, bë sã zamkł a nick nie gôdôł słëchającë, co ti za głëpòtë pleszczą. Më jesmë mądri, temù za wiele nie gôdómë, leno sã z taczich kùńdów wëszczerzómë. Bò wëszczerzac më sã baro lubimë. Nié leno z cëzëch, ale nômili z samëch se.
Norda, 30 lëpińca 2010 r.