Joga Patokòwi Trudczi

– Sąsôdkò, czëta të! – zawòła Sztenczënô bez płot do Rucënë machając ji przed knérą gazétą – Tuwò piszą, że ùmarła nôstarszô białka na swiece, Japónka, co mia 115 lat.
– 115 pòwiôdôsz? – Rucënô czëjącë tak co nawetka sã nie zadzëwòwa.
– Në kò prawie. Tu piszą, że ji trochã zabrakło – Sztenczënô wskôza pôlcã na môl w gazéce: – Héwò tu to je.
Rucënô wëtrzészcza òczë próbùjąc òdczëtac môłé lëtrë, w kùńcu zniecerplëwionô machnãła rãką:
– Cëż to je 115 lat? To je nick! Jedna na miliard Japóńczików sã trafia. Dzeż jima do Kaszëbów. Më długò żëjemë.
– Asz pleszczesz! Jô jem jesz nie czëła, żebë chtos z naju do 115 lat docygnął. 100 lat to jo. Dożdże, dożdże – 103 mia doch na Mrochòwô z Pipkòwa, ale to bëło 10 lat temù.
– A Patokòwô Trudka?
– Co Patokòwô Trudka?
– Co, co, ta cë mô rekòrd pòbité!
– Jô mëslała, że òna ju dôwno nie żëje.
– Żëje. Wczerô jô jem prawie z najim brifką ò ni sã zagôda. Wiész të kùli òna ju mô?
– Hmmm, mie sã tak wëdôwô, że òna bë mia tak cos kòle 90.
– Cëż të! 90? 120 a pół!
– To nie je mòżebné!
– Brifka mie pòwiôdôł, że jak długò òn kòle naju robi, a to ju je 23 lata, wiedno co miesąc Patokòwi reńtã noszi. Nôprzód òna sama ją òdbiéra, ale ju pózni bez 20 lat le ji wnuk, Andris, kwit pòdpisowôł.
– Czë òna jesz wié, że żëje? – zaczekawiła sã Sztenczënô.
– Brifka gôdô, że Andris ani jegò, ani niżódnëch gòscy do chëczi niechc wpùszczac, żebë ómce nie przeszkôdzac. Le rôz blôsknął bez rësënã w dwiérzach a widzôł jã, jak leżi sztiwnô na łóżkù, ani òkã nie mrëgnie, a taczi dzywny pôch w jizbi bëło czëc. Czej sã Andrisa spitôł, czemù òna takô bladô na gãbie a sztiwnô, nen òdrzekł, że ómkã jogã cwiczi.
– Jogã?
– Jo, to je taczé jibòwanié cała, że jesc nie mùszi, pic sã niechc, a nôlepszi dochôdają do te, że rôz na tidzéń brëkùją le szluk lëftu wcygnąc.
– Hò, hò, mést mùsza Patokòwô do mésterstwa w ti jodze duńc!

Norda, 7 łżëkwiata 2010