Terôzka je takô móda, że ò wszëtkò mùszi sã pëtac tak zwóną òpiniã pùblëczną. Mómë doch demòkracjã – głos lëdu je nôwôżniészi! (chòc ë tak rządzący zrobią pò swòjémù).
Anketérzë, jaczi rëchtëją sondażë napôdają lëdzy na szaséch, abò do nich zwònią, zadôwając pëtaniô na wôżné, mni wôżné, a czësto niewôżné témë, ôrtu:
– Jesce Wë za czë procëm?
– Czë lubice Amerikã?
– Za kògùm Wë jesce?
– Na kògùż mdzece welowac?
– Czë prezydeńta mô ùstawã pòdpisac?
– Czë premiéra je fòrsz chłop?
– Czë Doda fejn sã òblokô?
Do te, żebë lżi bëło człowiekòwi òdpòwiedzec pòdóné są òdpòwiescë np. „jo”, „nié”, „nie wiém”, „nie jinteresëje mie to”.
W sondażach szpecjalizëją sã rozmajité firmë, chtërné badérëją „reprezentatiwné karano spòłeczné”, to mòże bëc piãcset sztëk lëdzy, tësąc, tësąc piãcset sto dzewiãset. Pòtemù sprzedôwają wëniczi telewizjóm, gazétóm, jinternetowim pòrtalom, ùrzãdóm, pòliticznym partióm.
Dzãka temù codzéń z mediów mòżemë sã dowiedzec, co nôród mësli, co lubi, czegò nie lubi, kògò lëdô, kògòż bë wsadzôł do sôdzë, co jé, co pije, czë chòdzy do kòscoła, czë sã kòchô, czë je za, czë procëm, czë chce, czë nie chce. Wszëtkò je fejn pòdóné w farwnëch słupkach i proceńtach, żebë kòżden zrozmiôł ó co jidze.
Czekawé, co to je no „reprezentatiwné karno”. Kim są ti lëdze? Badérëjącé firmë cwierdzą, że rozmajiti, wëbrańcowie z nôrodu, pò dzélu ze wszëtczich spòłecznëch karnów – dzél z nich to miastowi, dzél wsowi, dzél pùstkòwi, dzél jinteligencë, dzél pół- a wierteljinteligencë, dzél chłopi, dzél białczi, dzél ti cepłi, dzél dzecë, dzél trzézwi, dzél napiti, dzél robòtnicë, dzél szkólny ëtd. Wszëtczi są wëmãglóny a w jeden statisticzny miech wrzucony.
Chòc tëli je tëch sondażów robioné, jô jakòs szczescégò do nich ni móm. Jesz nicht dó miã nie zazwònił z pëtanim, na przëmiôr na kògùż jô mdã welowôł, abò co lubiã na frisztëk jesc. Gwës jô nie jem reprezentatiwny.
Norda, 21 maja 2010 r.