Gòsc w karczmie:
– Panie karczmarzu, szklónka, co Wë przënieslë, je doch barzo zezolonô.
Karczmôrz:
– Ale panie, ju sztërzej panowie pilë dzys z ni a nicht nic nie rzekł.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 16, 1929 r.
***
Pani:
– Czemùż të nie przëniosła gãsë z targù, jak jô cë rzekła?
Dzéwka:
– Na targù nie bëła ani niżódnô gãs.
Pani:
– Na drëdżi rôz jô pùdã sama, tedë tam bądze gwësno jedna.
***
Grëbô dôka bëła na mòrzu, a òkrãt mùsził bieżëc dëcht pòmału. Stôrô panna przëstąpiła do kaptenë a sã pitała, czemù ten òkrãt bieżi tak pòmału.
– To dlô dôczi – òdpòwiedzôł kaptena.
– Ale më mòżemë doch widzec të gwiôzdë.
– Gwësno – òdrzekł kaptena – jednak tam më nie chcemë bieżëc.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 21, 1929 r.