Sëwé szpòrtë z Przëjôcela (15)

– Jak długò ten ùczeń robił ù Was?
– Jô sądzã, trzë abò sztërë miesące.
– Òn doch rzekł, że òn béł ù Was trzë lata.
– To je richtich, ale Wë sã pitelë, jak długò òn robił.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 8, 1937 r.

***

Mô prôwdã
Ùpiti chłop stoji na drodze ë trzimô sã ò drzewò. Jedze aùto. Chłop gôdô sóm do sebie:
– Të bestialsczé aùta! Jak jima nawet 10 litrów w łep wleje, to jadą jak głupé. A człowiek pò jednym litrze z môla sã rëszëc ni mòże.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 11, 1937 r.

***

Môłô Grétka bëła niepòsłësznô i ùpiartô. Babka jã pòùczô i gôdô:
– Môłé dzecë ni mùszą bëc ùpiarté. Të doch wiész, że wilk zeżarł „Czerzwiony kapturk”, jak òn béł niepòsłëszny.
– Jo, jo – rzekł Grétka – to je prôwda. Ale wilk téż zażarł babkã.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 13, 1937 r.

Ne starnë ùżëwôją kùszków (an. cookies). Przezérając je bez zjinaczi ùstôwù przezérnika dôwôsz zgòdã do jich spamiãtëwaniô.