Białka w nocë:
– Tatkù òbùdzë sã. Tu je mësz w jizbie.
Chłop:
– Dôj mie pòkù. Jô doch nie jem kòt!
***
Sãdza do swiôdka:
– Ti dwaji chłopi bilë sã w karczmie stółkama. Ni mòglë Wë przë tim co zrobic?
Swiôdk:
– Jô téż chcôł, ale tã nie bëło wicy stółków.
***
Szkólni:
– Zdrzëta tu na landkôrtã! To je Wisła ë tu òna płinie w mòrze. Dze je ale zródło?
Agùst rozmëslôł długò ë rzekł:
– Na drëdżim kùńcu, panie szkólni!
***
Nawòżeni do brutczi:
– Jem jô téż pò prôwdze ten pierszi, chtërnégò të w remionach trzimôsz?
Brutka:
– Ale jo! Wa chłopi wszëtcë wiedno to samò pitôta.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 15, 1937 r.