– Czemù nasz nowi doktór tak biegô?
– Òn mô przińc do chòrégò a mô strach, żebë ten nie ùzdrowiôł, nim òn przińdze.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 18, 1928 r.
***
Jeden pón szedł na jachtã a trafił knôpa, co krowë pasł. Òn gò sã pitôł:
– Knôpie, nie widzôł të tu tegò zajca biegającë?
– Jo – òdrzekł knôp.
– A czedë to bëło?
– To bëło łoni przed żniwama.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 3, 1929 r.
***
– Wierzë mie, to dô psów, co są mądrzészé jak jich panowie.
– Jô wiém, jô sóm móm taczégò.
***
– Jô dostôł za centner wãgli trzë miesące wiãzeniô.
– Wãgle pòdrożałë. Łoni jô dostôł za centner le dwa miesące.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 4, 1929 r.