W zélnikù 2016 rokù bëlë më z mòją bialką Eweliną, starką Danutą a cotką Marilką wërézowóny do Niemców. Bëla to krótkô wanoga do Wschódny Frizje. Pôrã dniów mieszkelë më w Westerstede – miasteczkù, co leżi krótkò Òldenbùrga. A gòszczony më bëlë prôwdzëwie pò królewskù bez Rafała – syna cotczi. W Westerstede prowadzy òn restaùracjã Agave a w parce negò gardu – Moorbùrgù gòspòdã, jakô zwie sã Ostfriesischer Hof. Kùcharzã w ni je Robert, chtëren rëchtëje nadzwëk smaczné jestkù! (Temù przëjachôł jem nazôd dodóm kąsk wëpaniali).
W òkòlim Òldenbùrga lëdze gôdają jesz môlowim platdojczã, a witają sã, czë to ze znónym czë cëzym, słowã „moin”, jaczé pòchôdô z frizyjsczégò jãzëka (zazdrzë tuwò). Je to slówkò òznacziwającé kaszëbsczé „witôj” abò pòlsczé „cześć”. Czedës bëlo téż ùżiwóné na Kaszëbach, le terô je prawieże zabëté. „Moin” pòjôwiô sã téż przed chëczama na rozmajitëch witôczach, na dwiérzach krómów czë gòspòdów, tak jak w Ostfriesischer Hof nad bùtnowima dwiérzama.
W krómach Òldenbùrga wszëtkò mòże dostac. Nawetka w wiôldżich ceńtrach hańdlowëch są do kùpieniô regionalné ruchna dlô bialczi ë chlopa. (Chtëż bë tak co kòl naju widzôl?).
Żlë mdzeta w òkòlim Òldenbùrga bédëjã zajachac do Westerstede a òsoblëwie wôrt je òdwiedzëc Ostfriesischer Hof w Moorbùrgù.
PS. Kąsk ò ti wizyce dô do pòczëtaniô w séwnikòwi „Pomerani”. Brifka téż tam bél 🙂