Temù, że jô sã prawie kaszëbsczima krëjamnyma mòcama jinteresëjã, to we wtórk 15 gromicznika zjawił jem sã w swiãtim miesce Wejrowie a dokładno w Mùzeum Pismieniznë ë Mùzyczi na òtemkniãcym wëstawë pt. Diabły w kulturze Kaszub.
Diôbłów nalôzł jem na ni skòpicą, òsoblëwie nëch zaczarzonëch w òbrzãdowim jinstrumeńce diôbelsczich skrzëpcach, chtërné zbiérô Tadeùsz Makòwsczi z Chmielna. Òn to razã ze swòją kapelą Pleskòta wiesoło przëgriwôł zeszłim a czekawie òpòwiôdôł ò pòchôdanim skrzëpiców.
Szpòrtowno a wiérztã ò diôbelsczich ë czarowniczich sprôwkach pòwiôdała ekspertka òd złich mòców Bògùsława Labùdda (tekst je tu). Zôs autorka wëstawë Jiza Bùkòwskô dedikòwa jã… swòjémù szefòwi – direktorowi mùzeum.
Pò diôbelsczich òpòwiescach mógł jesz pòszmakac smãtkòwëch plińców, czôrcégò żercô pùrtka, diôbelsczich kòpetków a pòpitczi diôbła kaduka, jaczé przërëchtowełë… aniołë z Kòła Wiesczich Gòspòdëniów w Górnym Rekòwie. Jestkù bëło ale smaczné (!), na żôłądkù nie òbległo, leno tam-sam chtos pò nim na zdrowié so… pùrtnął.
Króm rozmajitëch pòstacëjów diôbła, nié le kaszëbsczégò, ale téż negò z Łãczëcë, na wëstawie pòtkac sã mógł z czarownicą ë wieszczim, jaczi w zarkù leżi. Le ni miéjta strachù głowã mô òdcãtą temù òn nikòmù nick lëchégò nie zrobi.
Òglowò wëstawa diôblo fejnô, chòc na gwës niejeden smãtk bë fele nalôzł… ale do pùrtka z nima.
Tuwò czile òdjimków:
Continue reading “Diôbłë w swiãtim miesce”