Latos (2018 r.) Zeloné Swiątczi są 20 maja. Wszëtczim gbùróm, kò òsoblëwie je to jejich swiãto, WSZËTCZÉGÒ BËLNÉGÒ!
Przódë lat gbùrzë òbzdôbialë swòje dodomë kalmùsã a brzózką. Terôzka tak co malo chto robi (żlë mô chtos fòtografczi ùmajony chëczë, to rôd przëjimnã).
Badéra kaszëbsczich zwëków, Jón Patock, òpisôl no swiãto w artiklu „Zielone Świątki. Stare zwyczaje ludowe na Kaszubach i Pomorzu” („Od naszego morza. Ilustrowany dwutygodnik dla młodzieży polskiej”, nr 10, Grudziądz, dnia 21 maja 1931 r. Calosc nalézeta na Kùjawskò-Pòmòrsczi Bibliotece Cyfrowi).
Na zôczątk z negò artikla czekawinka zrzeszonô z jednym z zadżinionëch zymkòwëch zwëków: Continue reading “Zeloné Swiątczi – dżinący zwëk”
Wilëjô w òpisënkù Jana Patocka
Hewò, przed wilëjną wieczerzą wstawiã jesz dzélëczi artikla „Wigilja Bożego Narodzenia na Kaszëbach” aùtorstwa rodzonégò w Strzelnie na nordze Kaszëbsczi, szkólnégò a folkloristë, Jana Patocka (1886-1940).
Ò wilëjny wieczerzi:
Në tej, niech w ną cëdną noc, zjiscą sã Waju wszëtczé snieniô. Wszëtczégò bëlnégò na Gòdë!