Jastarna przódë lat

Hewò jak to 1. maja 2018 r. rëbôcë z Jastarny, letnicë a sztudérzë socjologie z Wejrowa, fejrowelë Swiãto Robòtë. „Jastarna przódë lat” to bëlnô a czekawô jimpreza. Na sztrądze Wiôldżégò Mòrza móg òbezdrzec lowienié laskornã, zôs kòl rëbacczi chëczë chòcbë szëcé jadrów, pranié, robienié kòrków na szlizbance, czë téż mielenié tobaczi, jaczi móg òszmakac. Do szmakaniô bëlë téż rozmajité rëbë na rozmajiti ôrt zrëchtowóné. A co mdã wiele pisôl (pò rëbackù mést ‘pszisôl’)… Jak chceta, to so òbezdrzeta:

Continue reading “Jastarna przódë lat”

Znajeta tak co: Jastrë

Wszëtczégò bëlnégò na Jastrë!
Z lëżnoscë negò zymkòwégò swiãta dôwóm pôrã czekawinków. Pierszô je ò bãblowanim w Jastrową Niedzelã.
No bùdzenié bãbnã lëdzy, bë wstewelë na rezurekcjã przede wszëtczim znóné je z Jastarnie – kò do dzysô dnia tã bãblëją, co móże òbezdrzec TUWÒ. Równak przódë lat ë w jinszich parafiach na Pòmòrzim nen zwëk bél praktikòwóny. Chòcbë w Wësënie, ò czim pisze ks. Pòdlaszewsczi w artiklu „Zarys historii parafii wysińskiej” („Kaszuby” dodôwk do „Gazety Kartuskiej”, nr 9/1937 r.):

Żlë gôdómë ò Jastrach, tej mùszi nadczinąc ò kaszëbsczich dëgùsach. Ò tim zwëkù pisôl do „Gazety Kartuskiej” (nr 46 z 1938 r.) Jan spòd Kòscérznë: Continue reading “Znajeta tak co: Jastrë”

Ne starnë ùżëwôją kùszków (an. cookies). Przezérając je bez zjinaczi ùstôwù przezérnika dôwôsz zgòdã do jich spamiãtëwaniô.