Znajeta tak co: Jastrë…
Z leżnoscë Jastrów wszëtczégò bëlnégò wszëtczim żëczã…
A temù, że latos mómë kąsk wicy czasu na czëtanié, bédëjã artikel ks. Frãcëszka Grëczë ò Jastrach na Pòmòrzim, jaczi bél dóny do smarë w toruńsczi parafialny gazétce „Wiadomości Kościelne” nr 18 z 1937 rokù:
Ti, jaczi chcą co wicy pòczëtac, mògą zazdrzec TUWÒ, TUWÒ, TUWÒ, TUWÒ a téż TUWÒ
Jastrowé żëczbë
Na Jastrë wszëtczégò bëlnégò!
Dëgùsa mòcnégò, a zajca bògatégò!
… a pamiãtôjta, żebë na Jastrë òbléc sã jak sã slëchô, chòcbë tak:
Hewò kaszëbsczi lëdowi òbleczënk (?) z lat 20. XIX stolata.
Òpisënk do negò òbrôzka nalézeta na starnie cyfrowi biblioteczi POLONA.
Znajeta tak co: Jastrë
Wszëtczégò bëlnégò na Jastrë!
Z lëżnoscë negò zymkòwégò swiãta dôwóm pôrã czekawinków. Pierszô je ò bãblowanim w Jastrową Niedzelã.
No bùdzenié bãbnã lëdzy, bë wstewelë na rezurekcjã przede wszëtczim znóné je z Jastarnie – kò do dzysô dnia tã bãblëją, co móże òbezdrzec TUWÒ. Równak przódë lat ë w jinszich parafiach na Pòmòrzim nen zwëk bél praktikòwóny. Chòcbë w Wësënie, ò czim pisze ks. Pòdlaszewsczi w artiklu „Zarys historii parafii wysińskiej” („Kaszuby” dodôwk do „Gazety Kartuskiej”, nr 9/1937 r.):
Żlë gôdómë ò Jastrach, tej mùszi nadczinąc ò kaszëbsczich dëgùsach. Ò tim zwëkù pisôl do „Gazety Kartuskiej” (nr 46 z 1938 r.) Jan spòd Kòscérznë: Continue reading “Znajeta tak co: Jastrë”