Sëwé szpòrtë z Przëjôcela (2)

– Nen pón mie òbrazył, òn rzekł do mie, że jô jem stôrim glëpiszã.
– Të mù mùszisz przebaczëc, bò òn je gwësno slepi. Jinaczi òn bë widzôł, że të jes dopiérze trzëdzesce lat stôri.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 10, 1928 r.

***

Szkólny:
– Czedë matka ce pòsélô do kramarza, abë halac mãdel jôj, a jaja kòsztëją pò 10 groszi, jak wiele pieniądzy òna cë mùszi dac, Józefie?
– Jaja kòsztëją pò 20 groszi.
– Dobrze, niech òne kòsztëją pò 20 groszi. Jak wiele mùszi matka cë dac, abë zapłacëc mãdel jôj?
– Matka mie nie pòsélô pò jaja, bò më mómë sami kùrë.

***

– Jak stôri je twój stark?
– To jô nie wiém, më gò mómë ju barzo długò.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 11, 1928 r.

Sëwé szpòrtë z Przëjôcela (1)

– Kùpice tegò kònia, panie. Czedë Wë gò zaprzëżecë ò piąti a pòjedzece, tej Wë bądzece ò òsmi w Kartuzach.
– Ale panie, czemùż jô móm bëc ò ósmi w Kartuzach?

***

– Wë pijece za wiele kòrnusu, to Wóm bãdze szkòdzëło.
– Nié, panie, to nie je tak zle. Jô pijã kòrnusu ju òd dwadzestégò lata a jem terôz sédmëdzesąt lat stôri.
– Ale czej bë Wë nie pilë, te bë Wë bëlë gwësno ju òsmëdzesąt lat stôri.

***

Szkólni:
– Czemùż krowa mô rodżi, Janie?
Jón:
– Żebë mój tatk mógł robic różczi.

Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 8, 1928 r.

Ne starnë ùżëwôją kùszków (an. cookies). Przezérając je bez zjinaczi ùstôwù przezérnika dôwôsz zgòdã do jich spamiãtëwaniô.