Rëchtëjącë sã do wëstawë ò kaszëbsczich kòmiksach, co mdze òtemklô w maju 2018 r. w Mùzeùm Kaszëbskò-Pòmòrsczi Pismieniznë w Wejrowie chcã ju terôzka pòkazac, jaczé kòmiksë ùdalo mie sã nalezc. Kò móże chtos z Waju, czëtińców, jesz mie co pòdpòwié 🙂
Hewò, zaczic mùszi òd cządnika “Kaszëbë“, co wëchôdôl w latach 1957-1961. W ny nowòmódny, jak na tamté czasë gazéce, móżemë nalezc pierszé parakòmiksë a kòmiksowé sztrépë. Nôwôżniészé są tuwò òbrôzkòwé òpòwiôstczi ò Walôszkù: Walôszk sëpie na ksężëc (drëk. w numrach 3-5 z 1957 r., 1-2, 4-7, 9-10 z 1958 r.) a Walôszk rwie po zemi (drëk. w numrach 11-14 z 1958 r.). Walôszk pòjôwiô sã téż w numrze 8 z 1958 r. jakno prowadnik pò Kaszëbach – tekst je pò pòlskù òbwòniony kaszëbską gôdką. Aùtorama przigòdów Walôszka bëlë Jón Piépka, jaczi napisôl wiérztowóny tekst a rësownik Wiesłôw Dãbsczi (pol. Wiesław Dembski).
