Wëbrôl jem so w las… Nié, nié, tak zarô jô Wama nie rzekã dze jô bél, a co jem w nym lese widzôl. Wëzgódnijta 🙂
Hewò, jak tã duńc:
Je to Diôbelsczi kam, zwóny téż Stojącym, co leżi w lese kòle Òdargòwa. Jô tã do niegò doszed òd stronë Łãtowiców. To mùszi z Krokòwë jachac na Gòszczëno, a tej zarôzka za Łãtowicama aùtół zaparkòwac, a kòle 2 kilométrë jic piechti bez las. Kam dozdrzita na grzëpiez lewi stronë. Przitką stegną mùszi do niegò pòdénc. Na grzëpie móże so sadnąc w drzewiany bùdze pòd dakã a òdpòczic. Nen kam miôl wedle legeńdë zdrzucëc diôbel na klôsztór w Żarnowcu… Kò za ną legeńdą to so ju mùszita pòsznëkrowac w Internetach 🙂
Fejn pòwiôstka, blus wisz, dlô starzeniôkow nen richtich kam je na “Czechach” 😉
Bùli, môsz të prôwdã… Ale ni miôj strachù, ò kamie z Czechów téż co napiszã 🙂
Jak to so gôdô z wesoka: MOROWO! 😉