Nié tak dôwno temù, za górama, za lasama, za wiôldżima wòdama naji przódkòwie mòglë wëcyc “balot” a wëbrac:

A wszëtkò zaczãlo so òd zôpòwiescë:

A tëch “kapitalnych” bôjków, w wikszoscë z pismiona “Gryf“ wzãtëch, drëkòwónëch bëlo cziledzesąt (òd nr 43/1910 do nr 13/1911):

Në i jak to do dzysdnia kòl Kaszëbów biwô nalezlë so taczi, jaczim nen “dzëwaczny” kaszëbsczi so nie widzôl, bò “Kaszuby prawdziwe takich wyrazów jak my drukujemy (tj. “Gazeta Polska”) nie znają”:

Bëlë téż taczi, co rôd chcelë ne tekstë pò kaszëbskù czëtac:


A czej welowanié so skùńczëlo, tej w nr 6/1911 r. redaktorzë ògloszëlë chto dobél:

A wszëtkò to dzalo so nié tak dôwno temù, za górama, za lasama, za wiôldżima wòdama w chicagòwsczim pismionie:

A jakô z ti bôjczi nôùka?
Nó to pëtanié òdpòwiedzëta so ju sami 😉
PS. Pismiono pt. “Gazeta Polska Chicago” móże nalezc w zbiérkach Jagellonsczi Bibloteczi Cyfrowi, dze króm bôjków jidze nalezc kaszëbsczé piesnie, tekstë Fr. Sãdzecczégò czë H. Derdowsczégò a rozmajité artikle (propòlsczé a antiprësczé) ë czekawinczi ò Kaszëbach:

Kò ò tim amerikańsczim Pùckù jiną razą…