Kaszëbsczé nótë w Kartózach

Pôrã tidzeniów temù wjachôl jem do „kaszëbsczi stolëcë” – Kartóz, òbezdrzec fòtannã na rénkù, jakô òbzdobionô je òbrazkòwą wëliczanką pt. „Kaszëbsczé nótë”.
Hmm, westchnąl jem, zrobil fòtografczi, a tej so pòmëslôl, że mdã pisôl pòzwã miasta Kartuzë bez „ó”. Nie je to równo „u” czë „ó”?

Wedle mie „Kaszëbsczé nótë” to bë miôl zapisac tak:

To je krótczé, to je dłudżé, to kaszëbskô stolëca,
to są basë, to są skrzëpczi, to òznôczô Kaszëba.
To je ridel, to je ticz, to są chòjnë, widłë gnojné.
To je prosté, to je krzëwé, to je slédné kòło wòzné.
To są hôczi, to są ptôczi, to są prësczé półtorôczi.
To je klëka, to je wół, to je całé, a to pół.
To je môłé, a to wiôldżé, to są instrumeńta wszelczé.

Terô, żebë nie bëlo za letkò mòże téż zapisowac hewò tak:

miast: kaszëbskô stolëca – cesarskô stolëca abò szlacheckô stolëca

miast: skrzëpczi – skrzëpce

miast: òznôczô Kaszëba – òznôczô cesarza abò òznôczô szlachcëca abò òznôczô rëbôka

miast: ticz – jô bë dopùszczil téż tëcz

miast: slédné kòło wòzné – tilné kòło wòzné abò òsné kòło wòzné abò lózné kòło wòzné

miast: prësczé półtorôczi – prësczé półtrojôczi

miast: instrumeńta – jinstrumeńta abò jinstrumenta, kò Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka wskôza na „instrumeńta”.

Nëch wariantów „Kaszëbsczich nótów” je skòpicą, kò ò wszëtczich niechc tuwò pisac, żebë wicy Wama w glowach nie mieszac 🙂

Ò „Nótach” jesz co pòtemù napiszã.