Ji miono bëlo Aleksandra. Chòc pòmalëcznô, ale stateczno pò wòdach Szkarpawë i Wislë jachala. Aleksandrą czerowôl naju prowadnik pò nym dzélu Zëlawów Przemk. Równak sternikã móg bëc kòżden z naju – gazétników, co wëbrelë sã na latosé warkòwnie zrëchtowóné bez miesãcznik „Pomerania”. Przemk dolmaczil, że za pôrã tësący zlotëch mòże so taką Aleksandrã tj. mòtorowi bôt wëpachtowac a bez tidzéń rézowac pò zëlawsczich wòdach. Do te ni mùszi miec niżódnëch żeglôrsczich cedlów, leno przeńc krótczé szkòlenié – jak zapùszczëc mòtór, jak jachac do przódku, ëtd.
Spòkójno bieżëlë më Szkarpawą z Rëbinë do marinë w Błotnikù òb drogã dobéwającë pôrã wòdnëch zawadów – mòstów a szluzów. W Błotnikù më zjedlë dobré pôlenkò przërëchtowóné bez môlowé bialczi z Kòla Wiesczich Gòspòdëniów, a tej wójt gminë Cedrë Wiôldżé Janusz Sztefón Gòlińsczi òpòwiôdôl nama jakùż to bëlo (a je) z ną mariną w Błotnikù. Ò tim mdzeta mòglë pòczëtac w „Pomeranii”. Kòl leżnoscë wójt, chtëren òkôzôl sã bëlnym gôdôszã a prowadnikã, pòkôzôl nama tzw. Hausbôtë (pliwającé dodomë), jaczé robi priwatnô firma w jegò gminie.
Nazôd w Rëbinie më bëlë dosc pòzdze wieczór. Na spanié dojachelë më do Sztutowa. Tej jestkù, pitkù a spatkù, bò reno zwiedzëlë më Konzentrationslager Stutthof, równak òdjimków z negò môla na starnie na prosbã najégò prowadnika nie dôwóm…
Warkòwnie kaszëbsczich gazétników miôl ùdëtkòwioné Minyster Bënowëch Sprawów i Administracje.