Réza z Wejrowa, pò dzurawëch drogach, wara dosc długò. To naju z białką dosc wëtrzãsło a słunuszkò fëst przëgrzało, równak kùreszce trafilë më do nôpësznészégò miasta na Kaszëbach – Chòniców. Nié tak se, kò Kaszëbi bez przëczënë nie wãdrëją, le na warkòwnie kaszëbsczich gazétników zrëchtowóné bez miesãcznik „Pomerania”. Repòrtersczé zajmë warałë dwa dni – 22 i 23 czerwińca 2013 r. Jich brzadã mdze pôrã bëlnëch reportażów, jaczé mdą namienioné chònicczim stronóm.
Pierszégò dnia òdwiedzelë më klôsztór w Zamartem, dze baro serdeczno przëjął naju przeòr ò. Róman. Òpòwiôdôł wiele ò kòscele, chtëren pòzywóny je perlą baroku, a téż ò swòjich przigòdach na Biôłorusy, dze bez wiele lat służił. Klôsztór słëchô terô do Karmelitów Bòsëch, przódë béł tuwò dodóm dlô ksãżów emeritów a jesz rëchli – w XVIII i XIX stalatim w nëch mùrach mòdlëlë sã Bernardinowie.
Na pôłnié wrócëlë më do Chòniców. Tej, na zalë hòtelu Sukiennice, wësłëchelë dwùch referatów. Daniel Kalinowsczi gôdôł ò pismionach „Tatczëzna” ë „Kaszëbskô Òdroda”, a jegò białka Adela ò kaszëbsczich kamach i kamiszkach. Pò dëchòwim jestkù béł czas na wòrzta z rusztu, na chtërną zarôczëlë naju do chònicczégò parkù nôleżnicë môlowégò KPZ.
Dzéń skùńczelë më na rënkù, dze grëzłi bez mëdżi, pòpijającë jantarowé napitczi, rozpòwiôdelë më so ò tim a nym.
Drëdżégò dnia wãdrowelë më pò miesce szlachã mòrdu… ale ò tim mdze w repòrtażu, jaczi dopiérze òstónie napisóny do „Pomeranii”.
Na zakùńczenié warkòwniów spòtkele më sã z fòtografikã Danielã Frimarkã, chtëren czekawò òpòwiôdôł ò swòjim kùńszce.
Dzéń, noc, pòłowa dnia, a tej dodóm – jak to sã gôdô: „Na Karwią do Gduńska” – bez Brusë, Kòscérznã, Òstrzëcë, Kartuzë do Wejrowa… dze bez przëtrôfk pòtkelë më Piotra Schmandta. Pôrã lat temù, nen aùtór kriminałów retro, na spòdlim chònicczi zbrodnie z kùńca XIX stalata, napisôł bëlny kriminôł pt. „Pruska zagadka”.
One Reply to “Sznëkrowanié za krëjamnotama Chòniców…”
Comments are closed.
Mie sã zdôwô, że prawie jô, pierszô, pòzwała Chònice nôpiãkniészim gardã! …në jo, kò Të piszesz ò “nôpëszniészim”, jô sã znôwù przezdrza 🙂 A z tima mëgama to nie je całô prôwda, wszëtczich rozpòwiadającëch ò tim a nym òne nie grëzłë, tëli òdwôdżi, cobë sã na miã dac, to òne ni miałë!
Młodi (tj. naju nômłodszô nôdzeja na pisanié kaszëbskòjãzëkòwëch repòrtażów), co ze mną rëgnãlë pòd Kòscérznã, gôdelë, chto wié, mòże nawetkã nié leno dlôte, cobë jô jich dodóm w całoscë dowiozła, że jima sã naji warkòwnie baro widzałë. Mést przez ne kriminalné wëzgódczi. A mòże jestkù szmakało? To dëchòwi, mô sã rozmiec, i nôrodowò-gazétné, i kamiané, i historiczné, i òdjimkòwé, i nie wiém, jaczé jesz, bò pò tëch mëgach, co mie grëzc nie chcałë, czësto bëła jem zmarachòwónô i próbòwa jem spac òbczas rëmszu/szrumù na krziżówkach. Chto béł w gòscyńcu, wié, ò czim gôdóm, chto nie béł, mòże sã jiscëc ;))