Pëszny gard, bëlny lëdze! Jak mie sã miasta nie widzą, tak w Bùdzëszënie jô bë nawetkã rôd zamieszkôł. W nym spòkójnym a snôżim miesce mieszkają w wikszoscë Miemcë. Łużiczanowie są miészëzną. Ti żëją wkół Bùdzëszëna pò wsach, jaczé są nawetka w 90% słowiańsczé. Równak nie czuł jem, bë chtos miôł co procëm, bë pòzywac Bùdzëszëno stolëcą Górnëch Łużëców. W nym przëtrôfkù je jinaczi, jak na Kaszëbach, dze wiela mieszkeńców Gduńska rôd bë wkół miasta mùr zbùdowa, bë ti „wsiowi” Kaszëbi do nich nie przëjeżdżelë.
Łużicczégò (pò prôwdze górnołużicczégò) na szasëjach nie je czëc, ale je widzec. Wszëtczé ùrzãdowé tôfle, czë pòzwë sztrasów są w dwùch jãzëkach. Tam-sam je téż jakô serbskô reklama pensjonatu czë gòspòdë, np. tipiczno łużicczi, co sã nazéwô Wjelbik. Czej zańdzemë do Serbsczégò Mùzeùm, co je w stôrim zómkù, tej ju naju pò łużickù przëwitają. Wszëtcë mùzealnicë w nym jãzëkù gôdają (dzél z nich znaje téż pòlsczi). Kòle zómkù stoji bùdink Dźiwadła to je serbsczégò téatrë, a w miesce dzejają rozmajité łużicczé towarzëstwa, np. mùzyczné.
Wieczór je dze sadnąc, co wëpic ë smaczno zjesc. Bédëjã gòspòdã, pòzwiã jã „Pòd mnichã”, dze mają kôrtë w stôrogermańsczi gôdce napisóné, a chto nie rozmieje dostónie kôrtã pò pòlskù.
Żôl, że nie bëło czasu môlów wkół Bùdzëszëna òbjachac… Ne cëż nót bëło w Serbsczim Mùzeùm wëstawã ò Kaszëbach rëchtowac…
