Przódë lat na Nordze Kaszëb szkólny a fòlklorista Jan Patock spisôl a dôl do smarë taką wejle òpòwiesc:

Smòk z Biélawsczich Błot
Przed wiele lat bëło nasze błoto jeden wiôldżi las. W tim lese mieszkôł jeden straszny smòk. Òn wëpôd z lasa a zeżar wiele ówc, bëdląt a pasturzów, chtërny strzódë paslë. Wiele szlachcëców chcało smòka ùpchnąc. Ze szablami a z pékami òni jachalë w las, ale nie jeden z nich nie przëszed dodóm, smòk wszëtczich zeżar. Terôz so z wszëtczich wsy zebralë przestraszony lëdze a zapôlëlë ten las na wiele nórtach. Wiater pòwstôł, całi las béł jeden wiôldżi ògeń a smòk so spôlił.
Za jegò sëtim so wëpôlëlë dwie wiôldżé a głãbòczé jamë, w chtërné wòda wlecała. Dzys dzéń móże kòżdi w błoce kòl Czarnowsczégò Młina dwa stawë ze straszną głãbòką wòdą widzec, a kòl torfù kòpaniô nalézą robòtnicë wiele òpôlonëch pniów.

Smok z Bielawskich Błot
Przed wielu laty, gdzie jest teraz błoto, rósł wielki las. W tym lesie mieszkał jeden straszny smok. Wypadł on z lasu pożerając wiele owiec, bydląt i pasterzy, którzy stada pasali. Wielu szlachciców chciało smoka zabić. Ze szablami i pikami pojechali oni w las, ale żaden nie wrócił do domu, smok wszystkich zeżarł. Teraz z okolicznych wsi zebrali się przestraszeni ludzie i popalili ten las z wielu stron. Gdy wiatr zawiał, cały las objął wielki ogień i smok spłonął.
Pod wpływem płonącego smoczego tłuszczu wypaliły się dwie wielki i głębokie jamy, które napełniły się wodą. Obecnie każdy może w błocie koło Czarnowskiego Młyna zobaczyć dwa stawy ze strasznie głęboką wodą, a gdy robotnicy torf kopią, to znajdują wiele opalonych pni.

Szlachòwną òpòwiôstkã zanotérowôl do swòjégò Słowôrza, ks. dr Bernat Zëchta:

Ò smòkù z Biélawë mòże nalezc jesz wiele pòwiôstków… le niechc mie so terôzka szëkac ;-), bò òb lato nalôz jem na blotach kòle Òstrowa* SMÒCZÉ JAJE, z jaczégò “wëlazla” czësto nowô òpòwiôstka:

*Òstrowò to je ta pësznô wies, krótkò Bôltu leżącô, dze Mùzeùm Zemi Pùcczi mô ną Kaszëbską Zagrodã.