Róman Drzéżdżón | Roman Drzeżdzon
A co tam, pòchwôlã sã 🙂 Z latosy Costerinë, XVI Tôrgów Kaszëbsczi i Pòmòrsczi Ksążczi, przëwiózł jem dodóm nôdgrodã za ksążkã „To je krótczé, to je dłudżé…”. Òbsãdzëcelowie delë mie za niã II plac w kategòrie nôùkòwé i pòpùlarnonôùkòwé pùblikacje.
Westrzód nôdgrodzonëch nalazlë sã m.jin. Artur Jablońsczi, dr Hana Makùrôt, dr Ludmiła Gòłąbk, prof. Adóm Sykòra, Òla i Dark Majkòwsczi a mój méster repòrtażu Edmùńd Szczesôk. Wszëtczima serdeczno gratulëjã!
Hëc a z grëpą nôrodu – tak w pôrã słowach mòże òpisac XVII Zjôzd Kaszëbów w Redze… Niżi czile òdjimków, òne wicy gôdają jak słowa.
27 czerwińca, równo ò 11 gòdzënie przed pôłniã w Wejrowie zaczãła sã jinscenizacjô biôtczi midzë òficérama wiérnyma Kòronie a zdrajcą Sarpsczim i jegò kòmpanama… Ó co szło? Nó, to ju mùszi kąsk ò wòjnach Pòlôchów ze Szwédama pòczëtac, a òsoblëwò ò szwédzczim pòtopie (1655-60). Żlë jesmë ju kòl Szwédów jem czekawi, czë na Kaszëbach jesz chto ùżiwô rzeklënë: Tu wëzdrzi jak pò Szwédach.
Dzysô (18 czerwińca) béł jem razã z Andrzejã Arendtã ë Tomekã Fópką zajachóny do Òstrzëców. Ò 1 pò pôłnim bëło tã ùroczësté òtemkniãcé Aleji Kaszëbsczich Legeńdów ë promòcjã ksążczi pòd nym samim titlã. Na Aleji mòże òbezdrzec 20 tôflów z òbrôzama, jaczé zaprojektowôł Andrzéj Arendt. Ne graficzi są téż jilustracjama w ksążce, w jaczi dô do przeczëtaniô 20 sztëk rozmajitëch òpòwiescy ò mòrzëcach, jezornicach, klabaternikù, Gòskù… Jejich przédną témą je wòda. Niechtërné z nëch tekstów napisôł jem na spòdlim lëdowëch òpòwiescy (m.in. wëzwëskùjącë Słowôrz ks. Zëchtë), zôs niechtërné są bez mie wëmëszloné (ùdbòdôwcą témów béł T. Fópka). W ksążce mòże je przeczëtac pò kaszëbskù, pòlskù, niemieckù (dolmacza Emiliô Leszkòwskô) ë anielskù (dolmacza Paùlinô Kòwalewskô). Ùdbòdôwcą pòwstaniô Aleji i wëdaniô ksążczi béł direchtór Gminowégò Òstrzódka Kùlturë w Somòninie Marión Kòwalewsczi.
Ksążkã mòże kùpic m.jin. w Turisticzny Jinfòrmacje w Òstrzëcach. Priz je czësto môłi – kò 7 złotëch to nie je wiele.
Pamiãtôjta! Spòtikómë sã 19 czerwińca (piątk) w Restauracje Campanula na szasé Zómkòwi 2 a (to w jistnym môlu, dze je Mùzeùm Kaszëbskò-Pòmòrsczi Pismieniznë i Mùzyczi, tj. w Pałacu von Keyserlingków, tj. w nym palacu, co je w parkù).
Zaczinómë pùńkt 6 pò pôłnim.
Bôczënk! Przëniesëta z sobą dobri hùmòr a grósc drobnëch 1, 2, 5, 10, 20, 50 groszi… – mdzemë nima „sztopalë żokã”. Nasztopónô dëtkama żoka bądze nôdgrodą dlô nôlepszégò wedle pùbliczi szpòrtmana.
Òdwôżnëch plestów wëstąpi 10 sztëk – dwie białczi a òsmë chłopów. Ti przëjadą ze Starzëna, Lëzëna, Kãbłowa, Zawòrów, Chmielna, Gdinie, Kòscérzënë a Wejrowa.
Króm tegò na binie wëstąpią: Kabaret Kùńda a Téater Zymk.
We wtórk, 2 czerwińca, w Pałacu Òpatów w Òlëwie zeszło sã cziledzesąt sztëk lëdzy na promòcjã kaszëbsczégò wëdôwkù dzélu Stôrégò Testameńtë – Knédżi Zôczątków. Chòc nen przełożënk z hebrajsczégò je dokôzã òjca profesora Adama Sykòrë, równak òbczas promòcje wiele razy wëmieniwôł òn nôzwëskò zmarłégò latos profesora Jerzégò Trédra, chtëren baro pòmôgôł jemù w robòce.
Zéńdzenié prowadzył ksądz Sławòmir Drzéżdżón (rodã ze Starzëna). Dolmaczéra „wëpitiwôł” redachtór Adóm Hlebòwicz, a ùczałą gôdkã ò dobrotach i felach przełożënkù miôł profesór Édward Bréza.
Knégã wëdało Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié.
W niedzelã 31 maja bél jem w Krokòwie na festinie, gdze bëlë zbiéróné dëtczi na lékarzenié Julie Gąsczi. Zeszli, chtërnëch bëlo skòpicą, mielë co robic, òsoblëwie ti nômlodszi. Bëlë dmùszóné zabôwczi, lowienié ribków, loteriô (réga za kawlama dlugô na 100 métrów!), wërzinanié ribków z mëdla (tuwò Wòjcech Wesserlingk bél jinstruktorã), farwòwónczi… Na binie dzalo sã baro wiele. Wëstąpilë m.jin. karno Spòntan z Wierzchùcëna, Dixi Jo z Karwi, Kaszëbsczé Duò Artisticzné We Dwa Kònie… Bëlo pò pòlskù i kaszëbskù. Jestkù bëlo, co le chcôl – bigòs, chleba ze szmùltã, kùchów calô grëpa. Jimprezã prowadzyl méster kònferansjerczi Wòjcech Détlôf. Licytacjama zajimôl sã Henrik Kùńc – szôltës Starzëna. To, czegò nie ùdalo sã zlicytowac mdze mógl kùpic na jinternétowi aùkcje. Wiadla ò Julce nalézeta tuwò. Niżi czilenôsce òdjimków.
Sajdającé pajczi, balónë, pistóle, centczi, kòrczi, bòmczi, pùkawczi, lizaczi, kùgle na gùmce… Cëda, panie, cëda, jednym słowã farwno na òdpùstowëch bùdach 31 maja we Wejrowie.
Dze je nôwikszô drzewianô tôblëca z „Kaszëbsczima nótama”? Kò w Nowòwiesczim Wilkòwie – wsë rekòrdowò wiôldżich zachów. Mają tã wiôlgą kòrkã, stolemné „kòło wòzné” a jeden z nôdługszich délów na swiece. Tôblëca z „Nótama”, jaką zrëchtowôł stolôrz, Bògdón Karczewsczi z Łãczëców, je 2 na 3 métrë wiôlgô. Pierszi pòkôzk béł w niedzelã 17 maja 2015 r. Z tegò, co lëdze gôdają, co rok mô bëc w Wilkòwie stôwióny jeden stolemny elemeńt z ti kaszëbsczi wëliczónczi.
