– Pòżeczë mie proszã 20 złotëch.
– Ale të doch môsz taczi piãkny pierscéń na pôlcu. Sprzedôj gò ë môsz pieniądze.
– To jô ni mògã zrobic, bò pierscéń je pamiątką pò matce.
– Jô téż ni mògã, bò mòje pieniądze są pamiątką pò òjcu.
***
Władk:
– Doktór zakôzôł mòji białce gòtowac.
Wacek:
– Je òna chòrô?
Władek:
– Òna nié, ale jô.
***
Môłô Frania chwôli sã przed Agatą:
– Mòją matkã malowôł wiôldżi malôrz.
Na to Agata òdpòwiôdô:
– To nie je nic. Mòja matka tegò nie pòtrzebùje, bò ùmieje sama sã malowac.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 20, 1937 r.