Nié, nié, nen titël to nie je zmiłka czë fela, ani téż gùtorzenié malińczégò dzecuszka. Eyjafjallajokull to pòzwa negò jislandzczégò, strôszégò smòka, jaczi zbùdzëł sã w slédnym czasu, plëjąc w niebò ògniã a dëmã.
Pòwiôdają, że kaszëbsczi jãzëk je w gôdce baro drãdżi, a spróbùjta ną pòzwã wëmówic. To mòże jãzëk wëkrãpac a krzëwi mùnie dostac. W telewizorze ani radio jô jem nijak ji nie czuł. Gwës gazétnice nie chcą wëmôwianim ny dłudżi pòzwë gãbë za baro marachòwac, ani anténowégò czasu, chtëren je wiele dëtka wôrt, mùdzëc.
Wùlkan Eyjafjallajokull pò wielu latach ùspieniô wëbùchnął a z jegò bëna wëdobiwô sã w lëft wiôlgô blóna dëmù. Tak wiôlgô a niebezpiecznô, że wikszosc pasażérsczich fligrów w Europie mô zakôz lataniô, bez co fligrowé firmë baro wiele pieniądzy tracą. Lëdzëska nerwés żdają na lotniszczach jaż wiater blónã roznëkô a mdą òni mòglë dodóm, z wëdłëżonëch wiwczasów, nazôd wrócëc. Niechtërny z nich protestëją, żądającë bë Jislandczicë nen wùlkan jaką tropą zasztopalë, abò Europejskô Ùniô czerënk wiatru z pôłniowégò na nordowi zmieniła. Czëc je, że europòsélcowie, euroùrzãdnicë, eurokòmisarzowie a jinszi euromackòwie ju ò tim rozmëslają.
Jesz trochã a mdą protestowalë ekòlodzë – ti mądrzelowie òd òcepleniô klimatu. Na gwës bãdą òni mielë cësk nó to, bë rząd Jislandie stolemną sztrôfã zapłacëł za emisjã CO2 ë jinszich szkòdlëwëch dlô klimatu pierwiastków do zemsczi atmòsferë. Në kò niech płacy, tec jeden wùlkan wicy ceplarnianëch gazów wëprodukùje niżlë wszëtczé hëtë na swiece bez czile, a mòże nawetka cziledzesąt lat.
Razã z wùlkanã grzëmią rozmajitégò ôrtu przepòwiôdôcze zagładë zemi, widzący w tim nôtëralnym zjawiszczu znak pòczątkù kùńca swiata. Doch rok 2012 je ju krótkò – pòwiôdają, wëcygającë òd najiwnëch dëtczi.
Jo, żlë jidze ò dëtczi bilans mùszi bëc na zero. Jedny bez wùlkan tracą, jinszi zarôbiają. Jak to w żëcym.
Norda, 23 łżëkwiata 2010