W wiãzeniu rozpòwiôdają so dwaji zbójcowie:
– Jô mùszã jesz trzë lata sedzec.
– A jô le jesz jeden dzéń.
– Cëż të zrobisz, czej òni ce wëpùszczą?
– To jô nie wiém, bò òni mie witro pòwieszą.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 14, 1938 r.
***
– Jô bë cë radzył wzyc so rechcenwalta.
– Ale jô béł ju ù dwùch ë òni mie to samò rzeklë.
– Co?
– Piãcdzesąt złotëch.
***
Môłi Józk:
– Cotkò, pòkażecë mie to pùdło, co wë do nas przënioslë.
– Jô doch żódnégò pùdła nie przëniosła.
– Ale jak wë przëszlë, tatk rzekł: to stôré pùdło je zôs tu.
***
Szkólny:
– Òwca daje nóm wełnã. Ë co sã robi z wełnë?
Wack:
– Z wełnë robi sã, sã…
Szkólny:
– No, z czegò je twój żaczet zrobiony?
Wack:
– Ze stôrëch bùksów òd tatka.
Przyjaciel Ludu Kaszubskiego, nr 15, 1938 r.